احساس تعلق از طریق کمک کردن به دیگران

در تاریخ روانشناسی فردی آدلر آمده است که آدلر اغلب پس از پایان ویزیت مراجعان، و درست پیش از آنکه مطب را ترک کنند، به آنها می گفت: "خانم/آقا از اینجا که رفتی بیرون، برو و به یک نفر کمک کن!"

در واقع آدلر بسیاری از مشکلات افراد را ناشی از تمایلات  خودخواهانه (egoistic) و خودشیفتگی (narcissistic) می دانست. با این شگرد درمانی، او تلاش می کرد تا آنها را از خودمحصوری  خارج کرده، احساس تعلق، همدلی، معنویت و علاقه اجتماعی را رشد بدهد.

 کمک کردن به دیگران، تاثیرات شگرفی بر بیوشیمی مغز (سروتونین، دوپامین و اکسیتوسین) دارد و موجب افزایش احساس شادی، تنظیم خواب، فشار خون،  و خلق و خو می شود. 
از سوی دیگر، کمک به دیگران، زاویه دید و نگرش کمک کننده را نسبت به خود، دیگران، چالش ها، هدف و معنای زندگی تغییر می دهد. کمک به دیگران تمرین اهمیت دادن به دیگران است.